کتاب سوکورو تازاکی بی رنگ و سال های زیارتش اثر هاروکی موراکامی نشر چشمه

معرفی

کتاب «سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش» نوشته‌ی «هاروکی موراکامی» را «امیرمهدی حقیقت» به فارسی برگردانده است. در توضیح پشت جلد کتاب آمده است: «هیچ‌وقت اجازه نده ترس و غرور احمقانه کاری کند آدمی را که برایت عزیز است از دست بدهی. – از متن کتاب – سوکورو تازاکی ماه‌ها در چنبره‌ی مرگ گرفتار شده بود چون یک روز هر چهار دوست صمیمی‌اش به او گفته بودند که دیگر نه می‌خواهند ببینندش، نه با او حرف بزنند. هیچ‌وقت او حالا به سارا دل بسته ولی رابطه‌اش با او هم به در بسته خورده است. سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش رمانی است درباهر عشق، دوستی، و سال‌های سال دل‌شکستگی.» کتاب حاضر را نشر «چشمه» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.

داستان اصلی

در خلاصه‌‌ی داستان کتاب آمده است: « شخصیت اصلی کتاب سوکورو تازاکی نام دارد. در سال ۱۹۹۵، دوستان نزدیک سوکورو که هم‌کلاسی‌های دبیرستان‌اش بودند، ناگهان بدون هیچ توضیحی تماس خود را با او قطع کرده‌اند و این اتفاق تاثیرات زیادی بر روحیه سوکورو گذاشته است. ۱۶ سال بعد در سال ۲۰۱۱، سوکورو به اصرار دوست‌دخترش به دنبال توضیحی برای این ماجرا، دوباره با دوستان سابق‌اش ملاقات می‌کند…»

سوکورو تازاکی

این اثر موراکامی نیز مثل اغلب آثارش درمورد زندگی و مشکلات انسان در عصر حاضر است. این رمان او نیز به وفور از تک‌گویی‌های درونی  و روایت خواب و رویا و حرکت در زمان، برای پیشبرد داستان استفاده شده استکه این ویژگی‌ها در کنار هم به خوبی با یکدیگر همخوان شده‌اند و رمان را به رمانی غنی تبدیل کرده‌اند. خود موراکامی درباره این داستانش می‌گوید: «من فکر می‌کردم رمان‌هایم به دو دسته تقسیم شده‌اند: این دقیقا مثل سمفونی‌های بتهوون است که شماره‌های فرد و زوج دارد. سمفونی‌های سه، پنج، هفت و نُه کارهای بزرگ او هستند و شماره‌های دو، چهار، شش و هشت کارهای معمولی‌تر. به نظرم رمان‌های من هم شبیه همین هستند. اما نظرم درباره «سوکورو تازاکی» چیست؟ بله، شاید این یک ‌گونه جدید باشد.»

خنثی و بی‌رنگ

«تازاکی» به عنوان شخصیت اصلی،‌ عضوی از یک جمع دوستانه، است. این حلقه پنج عضو دارد.  قسمتی‌ از نام هر چهار نفر آنها در زبان ژاپنی، معنی رنگی‌ می‌دهد: قرمز، آبی‌، سفید، سیاه. همین نکته موجب شوخی‌ رایجی در جمع رفقا شده: (تازاکی خنثی و بیرنگ) که این نکته خودش را به این فکر می‌برد که این لقب مناسب شیوه زندگی‌ منزوی، بدون روابط عاطفی و ذات بی‌احساس اوست: او فاقد هر ویژگی‌ قابل اعتنا در شخصیتش است تا دیده شود و به چشم بیاید. قسمت بیشتر روایت این داستان به واکاوی شخصیت اصلی یعنی تازاکی می‌پردازد و تلاش او را برای فهم این نکته که چرا شخصیتی مطرود است را به تصویر می‌کشد.

نویسنده‌ای محبوب در ژاپن و حالا همه جهان!

بین نویسنده‌های معاصر ژاپنی بدون شک آثار «هاروکی موراکامی» بیشترین مخاطب جهانی را داشته‌اند. نویسنده‌ای که کتاب‌هایش از محبوب‌ترین کتاب‌ها بین مخاطبان این روزهای کتاب است. او در ایران نیز مثل سایر نقاط جهان نویسنده‌ای محبوب و پرطرفدار است. در ژاپن اما وضع به کلی فرق می‌کند. موراکامی در ژاپن یک «قهرمان ملی» محسوب می‌شود. تنها نویسنده‌ی زنده‌ی ژاپنی که توانسته است تا این حد طرفدار جهانی داشته باشد. مردی که در کشور خودش آن‌قدر محبوب است که در دوره‌ای از زندگی خود، مجبور شد برای دوری از هیاهو و یافتن خلوتی برای نوشتن، کشورش را ترک کند. موراکامی با نوشتن رمان«جنگل نروژی» به شهرت رسید. موراکامی بعد از سن سی سالگی نوشتن را شروع کرد. یعنی درست زمانی که بیشتر آدم‌ها تمایل زیادی به تغییر مسیری که انتخاب کموراکامی رده‌اند، ندارند. او در جایی می‌گوید: «بیست تا سی‌سالگی‌ را با همسرم، صرف انجام انواع و اقسام کارهای مختلف کردیم، تا بتوانیم قرض‌های بانکی‌مان را بپردازیم!». موراکامی بعد از دیدن یک مسابقه بیسبال ایده‌ای در ذهنش شکل گرفت و همان ایده تبدیل شد به رمان اول او یعنی: «به آواز باد گوش بسپار». بعد از استقبال مردم از رمان‌هایش، کسب و کار خود را رها می‌کند و تبدیل می‌شود به نویسنده‌ای تمام وقت. نویسنده‌ای که حالا از پرخواننده‌ترین نویسندگان معاصر محسوب می‌شود و چند سالی است که حتی گمانه‌زنی‌هایی برای اهدای نوبل ادبیات به او نیز شنیده می‌شود.